Vorige week werd in Gorinchem mevrouw Kuijntjes 114 jaar. Ze is daarmee de oudste inwoner van Nederland.
Ineens realiseerde ik dat die vrouw dus al 4 jaar was, toen mijn moeder geboren werd. Mijn moeder is echter al bijna 30 jaar dood.
Wat heeft die vrouw dan toch veel meegemaakt. Twee oorlogen, de grote beurskrach, de eerste radio, het eerste vliegtuig. Ze heeft de telefoon zien veranderen van een zeer exclusief apparaat naar een gebruiksvoorwerp dat zelfs kleuters moeiteloos weten te gebruiken. De typemachine is geëvolueerd naar een computer. En zelfs die is inmiddels al weer een beetje ouderwets. Want voor bijna alles kunnen we ook een smartphone gebruiken.
Was een reis naar een stad of dorp in Nederland al een hele onderneming, nu reist men van hot naar haar. We kijken niet meer op van een weekendje winkelen in New York, Dubai of Hongkong. Maar vroeger was de reis van Rotterdam naar Gouda toch een behoorlijke onderneming.
We realiseren het ons niet, maar in die 114 jaar is de wereld dus drastisch veranderd. En dan vraag ik me zo nu en dan hoe de wereld er over 40 jaar uit zal zien. Nou ja,. met een beetje geluk maak ik het nog mee 😉
Tijd vliegt!!!!
Te snel.
Maar ook ik, met een beetje geluk, over 40 jaar.
lezen en reageren we nog steeds bij elkaar 🙂
Ja dat is nog eens wat he. Bijzonder!
Dan ben ik net over de helft…
Ik wens je nog veertig jaar gezondheid toe, Els;-)
Tsjonge maar liefst 114 jaar… Dan heb je inderdaad enorm veel meegemaakt en zien veranderen om je heen…
Mooi beschreven Els. Bizar eigenlijk als je daar even bij stil staat! Knap om ook met al die ontwikkelingen om te gaan!