Zoals ik gisteren al schreef, heeft Marlika haar crowdfundingbedrag bij elkaar gekregen en is ze inmiddels in Moskou.
Het waren spannende weken, niet alleen om al het geld bij elkaar te krijgen, maar ook de spanning van wat er allemaal moet en gaat gebeuren. Tel daar bij op de vele dingen die geregeld moesten worden. Zo nu en dan leek Marlika op haar tandvlees te lopen. Gelukkig was er de steun van familie en vrienden, maar toch… Je zou voor minder stil of chagrijnig worden en rustig in een hoekje gaan zitten. Maar dat is niks voor Marlika. Het leven moet gevierd worden!
En kan dat niet zo als het moet, dan moet het maar zoals het kan. Op 31 augustus 2019 zal het lastig zijn de 1e verjaardag van Manouk te vieren. Dus werd die dag naar voren gehaald en stond er al taart, waren er slingers en cadeautjes op de dag dat Manouk 10 maanden oud werd.
En zit je toevallig op je trouwdag al in Moskou? Nou, dan maken we van de nood een deugd. Het werd gewoon gevierd in het Gorkipark.
Goed zo! Maak er wat van…!
Carpe diem! Pluk de dag!
Petje af voor zulke mensen, zo jong, nog die met hoop naar de toekomst blijven kijken. Veel succes in Moskou.
Hopelijk kunnen ze haar helpen!!
Wat sterk, petje af voor Marlika! Ik duim op een goede afloop!! Sterkte!
Ik wens Marlika heel veel succes daar in het verre Moskou.
Mooi geschreven Els! En zo is het!
Kansen zijn er in het leven om benut te worden. Vier het leven! Iedere moment is weer een herinnering erbij! Liefs!
Dat is geweldig. Dat het gelukt is natuurlijk, maar vooral de hoop en het optimisme dat hier wordt getoond. Een voorbeeld voor ons allemaal.