Je woont in de stad en bent alle drukte moe. Je koopt een klein landelijk gelegen huisje, ergens op een wat stil eiland. Dat moet toch heerlijk zijn? Maar nee, want nu word je niet meer gestoord door al het verkeer, maar zoemen de bijen, krijsen de vogels, blaft er zo nu en dan een hond en oh, toppunt van ergernis, ’s morgens vroeg kraait er een haan. Dat stoort de bewoners van het vakantiehuis, wanneer ze daar een paar maal per jaar enkele weken doorbrengen. Stil moet het zijn, doodstil.
Maar wat is stil? Mag er dan helemaal niets te horen zijn? Moeten de bomen weg, want daar speelt de wind doorheen en ruisen de bladeren. Moet het riet weg, om dezelfde redenen? Moet de hond het erf af, omdat die blaft als er iemand voorbij komt? Of vervangen we hem door een op beweging reagerende sirene? En de ganzen, eenden, merels, roodborstjes, koolmeesjes? Mogen die ook niet meer zingen? Mag de postbode nog wel in zijn gele autootje (het hele geval speelt in Frankrijk) langskomen of moet hij zijn route aanpassen?
Het is gelukkig allemaal ver van mijn bed, dus wat zal ik me er aan ergeren. Toch steekt het me dat mensen, die natuurlijk allemaal hun eigen kabaal produceren, soms zo onverdraagzaam zijn en de realiteit uit het oog verliezen. Er loopt inmiddels een rechtszaak, want de Fransen nemen het hoog op. De haan krijgt het meeste krediet. Ik hoop dat de bewoners van het vakantiehuis op tijd beseffen dat de natuur en haar geluiden horen bij het leven. Stilte, absolute stilte, die hoort -helaas- alleen bij de dood.
Over absolute stilte wil ik niet eens nadenken.
En mensen kunnen soms zo moeilijk doen!
Ik vind deze weblink wel leuk:
https://www.natuurmonumenten.nl/kinderen/zelf-spelen/bereken-de-temperatuur-met-tjirpende-krekels
Tja, de natuur maakt graag haar eigen geluiden.
Maar als een stadsmens zich daar aan gaat storen?
Stille groet,
Ik heb eens een keer herrie gehad met een buurman omdat ik om 10 uur op zondag het gras aan het maaien was. Daarna heb ik het altijd op zaterdag om zeven uur in de ochtend gedaan. Was ook niet goed… Toen is die maar ergens anders gaan wonen.
Maar zonder gekheid, koeien, schapen, vogels, hanen, die schrijf je geen wetten voor. Dat is natuur.
Een haan, vogels, landbouwmachines, ik vind het heerlijke geluiden die horen bij het buiten wonen. Dat er zelfs een rechtzaak is gestart is toch te zot voor woorden!
Belachelijk dat iemand uit de stad de wetten gaat bepalen die op het platteland gelden.
Ik werd een keer ’s morgens om negen uur verbaal aangevallen door een man in een strandhuisje omdat mijn hond blafte. Terwijl we helemaal aan de vloedlijn liepen en honden maar tot tien uur op het strand mochten.
Overal is wel wat en daar heb je je maar bij neer te leggen. Tja, en hoe erg is nou een haan?
Ik vind de laatste zin wel heel diep eigenlijk 🙂
Tja, er is voor ieders standpunt wat te zeggen.
De eigenares van de haan vindt de klacht onredelijk.
De vakantieganger denkt op een rustige vakantie te zijn, wordt’ie ’s morgens wakker gekraaid, wel even wat anders dan het zingend gevogelte.
De uitbater van vakantiehuisjes zal aan zijn portemonnee denken.
En Maurice snapt er niets van. 😆