Deze foto maakte ik laatst bij de Laurenskerk. Het gazon daar had te veel te lijden gehad van alle bezoekers en dus werd er nieuw zaad gestrooid en mocht je er even niet op lopen. En meteen moest ik denken aan de opmerking die neefje Ivan (5 jaar) maakte. Ze waren net verhuisd en in hun tuin was kunstgras gelegd. Dat kan tegen een stootje en is een praktische oplossing met voetballende kinderen. Maar bij opa en oma ligt nog een keurig gazonnetje, waar opa best trots op is. Daar mag dus niet gevoetbald worden. Dan komt Ivan’s vader er aan en loopt onbekommerd over opa’s keurig geschoren gras. “Papa, niet over het gras lopen hoor! Want dit gras groeit…!”