Soms is gebrek aan inspiratie juist de bron voor nieuwe. Want struinend door mijn foto’s kwam ik deze tegen. Gemaakt in het voorjaar van 2016, ergens in het Zeeheldenkwartier in Den Haag. Een nostalgische reclame voor een “Leesinrichting” en stammend uit een tijd dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend was dat iedereen de beschikking had over eigen boeken. Maar lenen kon natuurlijk wel, bij zo’n leesinrichting. Dit was waarschijnlijk een chique zaak met zo’n mooi tegeltableau in het portiek. Welke boeken zouden ze daar gehad hebben.
Vast veel Couperus, wat Cissy van Marxveldt en dan natuurlijk Engelse, Franse en Duitse literatuur.
Het was er beslist ook mooier dan in het piepkleine winkeltje bij ons vroeger thuis aan de overkant. Met een stoffige etalage, waar ik meisjesboeken leende en een beetje bang was voor de eigenaar. Zo’n grijze man met een dikke snor en een stofjas.
Gek toch, dat zo’n foto je ineens terugbrengt in een heel andere tijd.
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Oudste zoon woont in Den Haag en gidste ons in zijn buurt rond. Ik maakte ook nog zo’n zelfde foto als jij van de muur met oude reclames. Grappig dat we blijkbaar met de zelfde blik kijken.
In vijf talen nog wel: Nederlands, Engels, Duits, Frans en ???
Mooi, dat komen we niet veel tegen.
Wij hadden ook z0n klein biebje, bij iemand aan huis,speciaal voor de katholieken. De andersdenkenden hadden een echte bibliotheek.
Prachtig, zo’n oud tegeltableau.
Dat is pas echt nostalgie…
Grappig. In augustus 2018 maakte ik dezelfde foto. Zie : https://wonenincaldese.wordpress.com/2018/08/18/om-je-vingers-bij-af-te-likken/
Dat is echt al heel oud denk ik.
Mooi gezien.
Leuke foto!
Ja, dat doen foto’s.En blogs ook. Ik krijg nu bijvoorbeeld meteen zin om Cissy van M. weer eens te gaan lezen.