Blijkbaar is Rudolf Noerejev al weer vergeten, want ik kreeg geen vriendin mee naar de bioscoop. Dan maar alleen, want ik wilde persé de film The white crow zien.
Rudolf Nourejev was een danser die zich niet liet ketenen. Dat is in de Sovjet Unie ten tijde van de Koude Oorlog niet erg gunstig. Overal om hem heen zijn agenten van de KGB, die hem in de gaten houden. Dan mag hij met het Kirov Ballet op tournee naar Parijs. Hij weet zich zo veel mogelijk vrij te bewegen, al volgt men hem op de voet. Hoe laat hij ook in het hotel terug komt, altijd zit er iemand die rapport uitbrengt aan de regering.
Dan is de tournee afgelopen en moet hij terug naar Rusland… Maar de vrijheid lonkt…
Natuurlijk zit er in de film heel veel ballet, waar ik erg van genoten heb. Maar ik had ook graag wat gezien van de periode na Parijs, zijn tijd bij het Royal Ballet in Londen. Daar maakte hij furore met Dame Margot Fonteyn. De film bracht dus niet helemaal wat ik er van verwacht had.