Op 17 januari schreef ik (en klaagde ik) dat er al volop paaseitjes te koop waren. Veel te vroeg vond ik, want wij waren toen nog bezig met de resten van de kerstchocola weg te werken. Maar in de loop van de tijd werden we overspoeld met advertenties en aanbiedingen voor grote, kleine, witte, gekleurde en nog veel meer paaseieren in grote en kleine hoeveelheden. Stoer besloot ik er niet aan toe te geven. Pas in de week voor Pasen zou ik een zeer bescheiden hoeveelheid eitjes kopen. Konden we er niet door verleid worden…. !
Maar toen ik uiteindelijk daartoe besloten had, kwam ik van een kouwe kermis thuis. Nauwelijks eitjes meer te vinden, slechts een paar zakjes lagen ergens verscholen te koop. Alles was op! Uitverkocht!
Het waren wel heel lekkere eitjes. Moet ik nou volgend jaar me toch laten meeslepen door de reclame…? π π π
Gewoon doen waar je volgend haar zin in hebt π
Hier in huis dit jaar helemaal geen paaseitjes.
Alleen 4 passkuikentjes van chocolade.
Ik ben tegen al die acties. Ik sluit me aan bij Rob, alleen maar met de pasen…
Ik weet er nog een paar voor je te koop (zie mijn blog).
Een zakje gekocht, niet in Nederland (heel beheerst) maar in Frankrijk.
Pingback: Wie wil er nog een ei? | Wonen in Caldese (ItaliΓ«)
Een moeilijke keuze. π
Straks zijn er het hele jaar rond chocoladepepernoten te koop ….
Nee, geef mij maar de strak afgebakende seizoenen.
Nostalgische groet,
Ja ja, zo herkenbaar dit!
Hahaha, nee, dat zou ik maar niet doen. Niet goed voor een mens. Ik heb me dit jaar ook beheerst en had omdat Odin kwam logeren, een zakje. Echt eentje maar. En omdat je zo’n mannetje natuurlijk niet teveel mag laten snoepen, had ik er zelf het meeste plezier van.