Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
Eigenlijk geen muziek, maar wel iets om met vertedering naar te kijken:
Wim Sonneveld met de Stalmeester. Even ruim 6 minuten terug in de tijd…
Ik krijg nooit genoeg van die man, ook niet van Toon dus die mag je ook weer eens in de aanbieding doen;-)
Ik hoor hem graag…
Maandagochtend ritueel: bij mijn eerste cappu ook jouw muzikaal blogje. Deze was lekker nostalgisch en grappig. Louis Amstrong vorige week (vereten op te reageren) spraak me ook heel erg aan. Leuke rubriek, blijf me verrassen!
Hij was goed en is het nog steeds.