Jaren geleden las ik een boek van Yvonne Keuls over haar Indische tantes. Echte details hiervan herinner ik me niet. Maar nog wel staat me voor ogen hoe de tantes kwebbelden, met veel “adoeh” en nostalgie naar de tijd in Indië. Op de een of andere manier zag ik ze voor me. Een paar weken geleden liepen we wat door Den Haag en kwam ik de tantes gewoon tegen op het Fredrik Hendrikplein. Natuurlijk niet in levende lijve, maar als beeld. Beeldhouwer Loek Bos heeft ze treffend weer gegeven. En zoals Yvonne Keuls bij de onthulling vertelde, staan de dametjes precies op de plek tegenover het pension waar haar moeder gewoond heeft. Toeval…. magie….? Misschien wel gewoon “stille kracht”. 😉
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Ik heb het beeld nog nooit gezien maar Indische dametjes waren er in het verleden genoeg in Den Haag.
Zo te zien wordt de sokkel ook als hondenpispaal gebruikt, zonde! Ik heb in mijn Haagse leven heel wat Indische tantes ontmoet, so gesellig,ja.
Ik zie er zo Wieteke van Dort in.
Ik herinner me dat leuke boek ook heel goed. Ga eens kijken of ze het misschien nog wel in de bieb hebben. Je zag die tantes inderdaad voor je. Deze Indische dames zijn waarschijnlijk nu wel uitgestorven, maar het waren absoluut unieke figuren.
Den Haag heb ik als stad nog nooit bezocht. Ben er wel eens in het Louwman museum geweest
Ja, wat is dat een geweldig leuk beeld hè. Ik heb er ook foto’s van gemaakt. Dit is de straat waar we vaak met Odin liepen. Een keer foto’s in de sneeuw. Vond ik wel bijzonder