In de kringloopwinkel waar ik laatst was lagen meerdere stapels zo als deze. Nauwelijks ingekeken, duur betaald van zuur verdiend geld. Een aankoop vaak gespreid over vele maanden. Maar dan had je ook wat. Alles kon je er in opzoeken, dus je was helemaal bij de tijd.
Helaas, de tijd heeft ons ingehaald. Wie kijkt er nu nog in zo boek, bladert er door op zoek naar kennis? Ja, bij een quiz misschien. Maar zelfs daar heeft de computer, onze huidige allesweter, een plek veroverd. Weet je nu iets niet, dan tik je maar een vraag in op computer, laptop of zelfs je telefoon en binnen een seconde of wat heb je antwoord.
Toch mis ik het wel een beetje. Zo’n groot boek inkijken, bladeren, iets vinden wat je helemaal niet zocht, de geur van het papier. En zo’n mooie rij in de boekenkast.
Voorbij… voorbij… voltooid verleden tijd!
Hier ook steeds minder boeken.
Eigenlijk meer boeken!!
Al jaren geleden de deur uit gedaan en mis ze geen moment.
Hier staat nog steeds De Kleine WP van Elsevier in de kast, hij neemt weinig plaats in dus bewaar ik.
‘Quadrofonie is nog in ontwikkeling’, staat er, hoef je niet te vragen hou oud hij is.
Een bron van vermaak in het gezin.
Nooit gehad die boeken, verkocht aan arme mensen door arme sloebers door deur-aan-deur-verkoop door wind en regen en ander rotweer.
Ik dacht: er zou een vraagbaak moeten zijn aan wie je alles kunt vragen. En kijk nou eens…
Ja, je boekenkast zat meteen vol. Blij dat ie de deur uit is.
De Oosthoeks Encyclopedie van mijn ouders ging als oud papier de deur uit. Maar pas nadat we gecontroleerd hadden of er niet nog verborgen schatten in verborgen zaten 🙂
Onze boeken zijn daar ook naartoe gegaan. Zonde, maar het is niet anders.
Hmmm… dat is nou iets wat ik echt helemaal niet mis. Ik vind het heerlijk dat je zo snel iets kunt vinden. Zelfs ter plekke