Ze stonden vroeger boven ons bed, grijpklaar om te lezen voor het slapen gaan. Ontelbare keren lazen Leo en ik de verhaaltjes van Simon Carmiggelt. Korte spitse en rake vertellingen over allerlei mensen in alledaagse situaties. Maar geschreven met een zachte humor, vol ironie, die ons deed glimlachen of gniffelen. Rake beschouwingen van een begenadigd schrijver.
Lange tijd was het stil en leek Simon Carmiggelt vergeten. Wij vonden dat vreemd, want die stukjes zijn nog altijd lezenswaardig en moeten toch ook de moderne lezer tot lachen brengen. Gelukkig worden de boeken, ter gelegenheid van Carmiggelts honderdste geboortedag, weer herdrukt. Ze zijn nu zelfs als e-boek te leen bij de on-line bibliotheek. Ik heb er meteen een gereserveerd en kan nu dus nog comfortabeler, warm onder het dekbed en lekker uitgestrekt, lezen.
Ja, die staan hier ook nog in de boekenkast. Leuk dat ze weer herdrukt worden.
Ik heb ze bijna allemaal en herlees deze nog regelmatig. Heerlijk.
Veronique.
Ja, net als Sjoerd ga ik ook nog eens even kijken. Ik heb er ook nog wel een paar.Lang niet aan gedacht
Ik heb de pockets destijds ook helemaal kapot gelezen, toch eens kijken of ik ergens wat kan vinden