Toen Hans afgelopen maandag de rozen snoeide, kwam hij aan met deze. De laatste roos van de zomer. Ze was nog een beetje in de knop, maar op de vensterbank kwam haar schoonheid toch nog helemaal tot bloei. Ze geurt zelfs nog uitbundig.
Wie had dat nou toch gedacht, want de volgende dag had het flink gevroren.
Ook op de wandeling kwamen we nog wat bloeiende rozen tegen.
Ze lijken zo teer, maar vergis je niet. Het zijn sterke overlevers.
Sterke bloemen, we zien het elk jaar.
Dat maakt rozen ook zo leuk!
Maar nu, met sneeuw, zal het wel echt klaar zijn.
Er is zelfs een lied over:
Vooral de bottelroos wil nog wel eens heel lang doorbloeien.