Gisteren moest ik in het Erasmus Medisch Centrum zijn voor controle bij de radiologe. Gelukkig was alles goed en kan ik weer een jaartje vooruit… Over de zorg heb ik werkelijk niks te klagen, maar toen ik er zo liep, voelde ik me een beetje verloren. Ondanks dat Leo bij me was. Alles is er groot, nieuw en netjes verzorgd. Hier en daar staan grote plantenbakken. Maar als mens verdrink je in die enorme ruimten, waar alles digitaal geworden is. Ja, ik weet het, dat is al in meerdere ziekenhuizen het geval. Maar de patiënten zijn vaak nerveus, gestresst, niet op hun gemak. Er zitten her en der nog wel wat dames. Die verwijzen je alleen maar naar het scherm naast de deur. Daar moet je je kaart scannen. En zo’n kil scherm is efficiënt, maar rustig word ik er niet van.
In de wachtruimten staan stoelen, banken, tafels en er is iets te lezen en er valt voldoende licht door de grote ramen. Maar ook daar ervaar ik de kilte. Ik mis een assistente, het gerammel van een typemachine of toetsenbord, rinkelen van kopjes. Ik mis de menselijke maat… Nog even en dan is er bijna geen mens meer te vinden in zulke ruimten. Word alles overgenomen door robots. En daar heb ik geen fijn gevoel bij!
Fijn dat de uitslag goed was. Gouda heeft een streekziekenhuis dus nog niet zo ‘akelig modern’ als jouw ziekenhuis, gelukkig maar als ik jouw bericht zo lees.
Eens, eens en nog eens eens!!!!
Snap helemaal wat je bedoelt. Het is net of je op een vliegveld bent. Maar wel met een goede uitslag naar huis, da’s veel waard!
Ik kan dit wel volgen, ik ben laatst aan mijn knie geholpen en in plaats van een dame of dokter die vroeg wie wat en waar kreeg ik een iPad waar ik een reeks vragen op kon beantwoorden… Ik voelde me daarna eerder een iRobot in plaats van patient. Ik ben later keurig geholpen en ben daar ook heel blij om. Maar ervaar het eerder als fabriek dan als ziekenhuis.
Maar het belangrijkste: gefeliciteerd met de goede uitslag!
Eigenlijk zou je dit logje in briefvorm eens moeten sturen naar de directie van het Erasmus. We denken iets te vaak, dat er ’toch niks mee gedaan wordt’ maar dat valt ook wel eens mee. Als er meer mensen dit soort dingen vinden, dan kan er wellicht toch rekening mee gehouden worden.
Oh ik snap wat je bedoelt. In het AVL is het ook zo en trouwens ook hier in ons ziekenhuis. Maar daar wordt wel gerammeld met karren en koffie. Dat doen de vrijwilligers
Hier en daar een extra koffiehoekje zou misschien wat uitmaken. Desnoods met een automaat maar met gewone kop-en-schotels.
Lijkt me niet fijn, hoe jij dat omschrijft.
Instemmende groet,