Zo en dan lijkt het mij of de mensen niet meer weten wat persoonlijk contact is. Deze week viel mijn oog op een overlijdensadvertentie. De overledene was iemand die ik in een ver verleden vagelijk gekend had. Maar de advertentie trok vooral mijn aandacht omdat er vermeld stond dat condoleances konden worden gemaild aan ….. en daarna volgde het adres van de begrafenisonderneming.
Je hoeft dus nu al geen kaartje meer te sturen, geen postzegel te plakken. Hup, een snel berichtje aan www.??? en klaar is het. Snel verder met de waan van de dag.
Beseft men dan niet dat juist een persoonlijk berichtje, met desnoods wat onbeholpen woorden, meer troost biedt dan een snelle mail, waarvan er tig in een dozijn gaan?
Laat ik het er maar op houden dat de wereld verkilt, maar ik blijf nog gewoon een persoonlijk berichtje sturen.
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Dit is echt droevig!
Ik ben ook meer van de fysieke kaartjes!!
Het is niet kil bedoeld denk ik, maar laagdrempelig. Mensen vinden het moeilijker om te schrijven dan om een reactie achter te laten.
Het lijkt me erg kil op deze wijze.
Oh getver, wat een treurigheid toch! Terwijl een persoonlijk briefje, kaartje, telefoontje al zoveel kan helpen in droeve omstandigheden. Het beste is natuurlijk een bezoekje, maar dat kan niet altijd.
Ik snap wel wat je bedoelt. Aan de andere kant: het kan natuurlijk ook zo zijn dat meer mensen condoleren als het ook via de mail kan?