Ik had het op mijn verjaardag al voorspeld. In Portugal zou ik “Pasteis de Belem” of “pasteis de nata” eten. Niet één, meerdere, misschien wel een paar tegelijk. Dat is me niet gelukt hoor, één per keer was meer dan voldoende. Maar een volgend keer weer, dat maakt toch wel een leuk stapeltje zo met elkaar.
En ik was niet alleen, want ook Leo vond die kleine ronde custardtaartjes heel erg lekker. En dus probeerden we bij diverse bakkerijtjes welke we de lekkerste vonden. We hebben één adresje, waar ze nog warm waren. Knapperig van buiten, zacht en zoet gevuld…. kopje koffie erbij…. hmmmmm… heerlijk…..
In dit filmpje kun je zien hoe ze gemaakt worden.
Nata, nada.
Ik heb ze nog nooit gegeten volgens mij.
Goh, dat maken is gewoon lopende band werk…
Gevaarlijk lekker, zoiets
Eel plezier in Portugal! Want daar ben je, neem ik aan?
Enkel al die taartjes zijn een reisje naar Portugal waard!
Ja, ik kan ze me herinneren. Ze zijn echt zalig. Waarom hebben we dat hier nou niet? Oh ja, ik weet het al: dan worden we veel te dik hahahahaha
Alleen al om de Nata zou je naar Portugal kunnen gaan
Dat ziet er aantrekkelijk uit, lijkt me heel wat anders dan de pasteitjes die we in de fabriek in ons dorp maken.
Je kunt ze hier in Nl ook wel eens krijgen, maar het smaakt nooit zoals in Portugal