Bij de excursie “Floating farm” in de Merwehaven konden we ons niks voorstellen. Reden temeer om er eens een kijkje te nemen – en dat viel niet tegen.
Eigenlijk was er van koeien nog niks te merken, want het hele project is nog in een experimenteel- en opbouw-stadium. Maar de bezielende uitleg van de vriendelijke dame gaf ons inzicht in wat er mee beoogd wordt.
55 Koeien staan op een soort ponton, met verdiepingen. De mest en urine van de dieren wordt automatisch afgevoerd en verwerkt. Elektriciteit wordt via zonnecellen opgewekt en de verwerking van de melk en melkproducten gebeurt ook ter plekke.
Een boerderij op het water dus, vrijwel geheel zelfvoorzienend en transparant. Zodat de mensen kunnen zien wat er gebeurt. Dat kinderen ook daadwerkelijk kunnen zien dat melk niet uit een pak in de winkel komt, maar wordt geproduceerd door echte levendige koeien. Maar ook een boerderij die naar een plek gesleept kan worden waar duidelijk behoefte is aan vers en natuurlijk voedsel. Waardoor de aan- en afvoerwegen beduidend korter worden. Bijvoorbeeld in Singapore, Honk Kong of na een enorme storm, zoals indertijd in New Orleans en New York.
De 55 koeien (zoveel kan een melk-installatie per keer aan) leveren natuurlijk niet voldoende melk om heel Rotterdam te voeden, maar het is dan ook nog maar een experiment. Een concept dat mogelijk meer in zich heeft dan nu wordt gedacht.
Wanneer de productie op gang is gekomen, zullen we zeker eens kijken hoe dat bevalt.
Dat alles met robots gaat is vast efficient maar de menselijke maat mis ik wel. Evengoed kan dit ook een geniale oplossing zijn in bepaalde omstandigheden. Interessant in elk geval.
Een mooi experiment, maar of dat nu in een verstedelijkte omgeving moet plaatsvinden vind ik vreemd.
Het lijkt me het proberen waard.
Ik zou er graag een bezoekje aan wagen.
Ziet er niet echt uit als een natuurlijke omgeving voor de koeien, heel apart.
Wat bijzonder zeg. Wat is er toch veel op de wereld waar ik helemaal niks van af weet!
Ik blijf het bizar vinden …
Zonnige groet,