Bij de balie vragen we naar de kamer van mevrouw D. “Die liep hier net rond…, oh kijk, daar is ze al”. En daar komt ze aan, fier achter haar rollator, Leo’s tante. Ze ziet er, net als altijd, weer keurig uit. Haartjes gekapt, fleurige bloes en mooie broek. “Wat leuk dat jullie er zijn. Kijk, hier woon ik nu”. Ze gaat ons voor, groet her en her een mede-bewoner. “Dit is de kapper, dat is de dagbesteding en daar is het restaurant. Daar zit ik best vaak. Gezellig hoor! O, dat is jammer, we kunnen de tuin niet in. Want die ook heel mooi en groot. Was heerlijk van de zomer… Kom, we gaan naar boven. Kunnen we allemaal in de lift?” Ook boven op “haar” verdieping worden mensen begroet, kijken we bij de plek waar koffie wordt gedronken, gegeten. “En ze zijn allemaal zo vriendelijk….”, zegt ze Dan komen we bij haar haar huis zoals ze het noemt. De kamer is gezellig ingericht met spulletjes uit haar oude huis. Vertrouwde dingen, prulletjes en planten. En foto’s natuurlijk. “Willen jullie wat drinken? Ik heb geen koffie, maar eh… vruchtensap?” We besluiten dat we eerst even wat praten en dan beneden koffie drinken. En tante vertelt, hoe ze het naar haar zin heeft, hoe fijn het is. Ja, ze gaat nog regelmatig naar buiten, ze zit zo in het centrum. En boodschappen hoef ik niet te doen, dat wordt allemaal geregeld, ook de was.
En er wordt van alles georganiseerd. Ik heb zelfs laatst nog gedanst. Zo’n vriendelijke heer, hij bracht me thuis, tot voor de deur”. Ze moet er een beetje om grinniken.
Ja, het was een goede beslissing om te verhuizen. Best een grote stap, maar ze is blij dat ze hier nu zit. We knikken en zeggen dat we het begrijpen.
Na een uurtje, een kopje koffie en een koekje, gaan we weer. Ze zwaait ons uit, dik tevreden. Nou, zo hoop ik ook wel 94 te worden!
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Mooi dat ze zo positief is over haar nieuwe bewoning. Je hoort tegenwoordig zoveel negatieve berichten over deze instellingen. Op haar leeftijd nog zo in het leven staan, prachtig.
Het was ook heel gezellig. Hadden een fijne ochtend. Groeten van Leo en mij.
Els, wat een prachtig stukje geschreven over ons moeder. En jullie bedankt dat je geweest bent, ze belde ons op en vond het zo leuk jullie weer gezien te hebben. Het is en blijft een dankbare moeder.
Wat een heerlijk verhaal en wat een fantastische vrouw die tante van jou!
Zo wil ik ook wel oud worden
Prachtig
met plezier gelezen.
Vrolijke groet,
Heerlijk, zo’n tevreden mens.
Oh ja, zo wil ik idd ook oud worden.
Een heel mooi verhaal, zo wil ik straks ook nog wel even genieten.
Wat een heerlijk verhaal. Ik moet direct aan mijn hoogbejaarde ouders denken die nog zelfstandig wonen en de stap (nog) niet willen zetten.
Ja, zo kan het ook. De media komen uiteraard met de gruwelverhalen, maar de goede zorginstellingen komen nooit in beeld. Die zijn gelukkig verreweg in de meerderheid. Ik kom vaak in een zorginstelling en daar gaat het ook hartstikke relaxt. Er wordt heel veel georganiseerd en de bewoners zijn erg tevreden. Fijn voor Leo’s tante dat het zo goed gaat.
Wat fijn voor jullie tante, dat het zo goed bevalt. Mijn schoonouders hebben het ook nog flink wat jaartjes goed gehad in het verzorgingshuis. Er zijn gelukkig nog goede ervaringen ook.
Wat prachtig geschreven Els!