Al van af het begin volg ik bijna dagelijks in de Volkskrant de column van Caspar, die door Nederland loopt en ons vertelt over het wel en wee in de natuur. Niet altijd even vrolijk, soms zelfs om een beetje depressief van te worden. Van alles wat verdwenen is en nooit meer terug zal komen. Over vogels, vissen, vlinders, insecten die we bijna nooit meer te zien krijgen. Over verarmde grond, te intensieve veeteelt en landbouw.
Maar kijk, vorige week was ie zo waar opgetogen (klik). Hij liep in de Krimpenerwaard en vond daar nog een behoorlijk stuk natuur. Geen biljartgroen grasland, maar weiden met kruiden en bloemen, vogels te kust en te keur. En dat allemaal op een steenworp afstand van de plek waar ik zelf woon.
Bron: De Volkskrant/Blendle
Ja zeker!
Begrijp je nu waarom ik ,mijn’ Krimpenerwaard zo mooi vind, Els. Dit is op een steenworp afstand van ons huis, zelfs in onze gemeente.
En?
Ben je er al geweest?
Mooi verhaal, mijn aandacht werd daarna meer getrokken door een ander stuk in diezelfde krant: Opinie: Hoe we van Nederland een droogteresistent land kunnen (en moeten) maken
Dus ga jij daar vast kijken als de hitte verdwenen is, denk ik zo maar. De Alblasserwaard vooral rond de Graafstroom is ook erg mooi. Ik heb in beide ‘waarden’ jaren gewoond en ik heb de beste herinneringen aan wandel- en fietstochten daar.
En dan staat ie er niet in. Ik lees het via blendle en hij is nu tot 14/8 met vakantie…
Ik lees de column niet altijd, maar scan even of ik een link heb met het onderwerp. Dit is mooi om te lezen en zeker als dat zo dicht bij huis is.
Zo hoopvol.
Mooi stuk! Ik ken de columnist niet, wij hebben de Volkskrant alleen op zaterdag.