Wie herinnert zich de kauwgomballen-automaten nog? Bij mij in de straat hing er een aan de muur van onze groenteboer. En zo nu en dan wist ik een stuiver achterover te drukken en kon ik een kauwgombal scoren. En een bedeltje, met een beetje geluk. Maar meestal was het alleen die bal.
Leo zegt dat hij aan die kauwgomballen zijn slecht gebit te danken heeft. Niet dat hij over zoveel stuivers beschikte, maar zijn vader verhuurde die automaten. En dus waren er altijd kauwgomballen in huis. En Leo wist daar handig gebruik van te maken. Toen hij wat ouder werd mocht hij die automaten wel eens bijvullen. En speelde hij de “big spender” door wat bedeltjes te laten vallen. Succes verzekerd.
Toen na de dood van mijn schoonouders het huis werd leeggehaald, vonden we op zolder nog een hele voorraad bedeltjes en klein speelgoed. Een deel kwam terecht bij onze kinderen. Het grootste deel hebben we verkocht op een rommelmarkt.
En nou verdwijnen die automaten zo langzamerhand uit het straatbeeld. Niet meer winstgevend en och, er is nu zoveel te koop. Die ballen zijn niet meer zo interessant. Maar bij ons hangt er nog een heel klein automaatje op het prikbord in de keuken, net als bij schoonzus. Geen echte automaat, maar een mini, als magneet. En als herinnering aan vroeger tijd.
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Jeugdsentiment!
Oei Marianne, daar ging mijn schoonvader dus bijna failliet van 😉 😉
Het gebeurde wel vaker en het is ook de reden dat die automaten nu aan het verdwijnen zijn. Er zijn er ook heel veel vernield.
Zeker herinner ik me die kauwgomballenautomaat. Wij hadden vroeger een oudoom die ons na bezoek naar huis bracht. Wij kwamen inderdaad langs zo’n automaat op de goudserijweg en dan kregen wij wat uit die automaat. Wat deed deze oom, helemaal fout natuurlijk, maar wij genoten ervan. Hij gaf na inworp een loeiharde trap ertegen en dan vlogen er meerdere ballen uit. Tot grote vreugde van ons.
O heerlijk, nog net geen kauwgumballenboom, maar toch……….
Dat is een win/win geval. Kinderen zoet, tandarts straks weer klandizie. Slim bekeken!
Bij de tandarts van ons staat nog zo’n automaat. Kunnen de kleintjes na de behandeling getroost worden…
Ja hoor, ik herinner me ze nog, er werd niet veel gebruik van gemaak, niet door ons.Met een stuiver gingen we liever naar de wunkel, daar kon je kiezen.
Wat een leuk en nostalgisch verhaal. Het lijkt me voor een kind fantastisch als je vader in de kauwgomballenhandel werkt.