Begin deze week ging ik weer naar die gezellige lingeriewinkel om BH’s te kopen. Ik wilde graag een zwarte en de verkoopster kwam aan met een nogal glimmend exemplaar. Op mijn reactie dat ik dat net iets té vond, zei ze: “Toch even proberen, want het staat prima. Lijkt u net Wonderwoman.” Dat deed mijn mening omturnen, want Wonderwoman, dat wil ik wel even wezen. En omdat ik net gisteren met de bestralingen ben begonnen, leek het me wel wat om als Bionic woman naar het Erasmus MC te gaan. Niet dat het iemand opvalt, maar toch…
Bron: Google foto’s
Nu nog 15 bestralingen te gaan. Gek genoeg stellen de bestralingen an sich niks voor. Binnen twee uur ben ik weer thuis, heen en terug met het openbaar vervoer. Maar de hele sfeer er om heen maakt het allemaal een beetje buitenaards, science fiction-achtig.
Je ligt op een smalle bank, er wordt een beetje aan je getrokken en geduwd om je elke keer weer in exact dezelfde positie te krijgen. Daarvoor zijn op mijn lijf ook puntjes getatoeëerd, foto’s gemaakt. Een grote machine wordt ingesteld, rode en groene lichtlijnen lopen over je heen. De radiologen verlaten de zaal en je ligt moederziel bloot en alleen te zijn. Dan begint er iets te klikken, je voelt de tafel bewegen, er zoemt iets en die grote machine rondom je komt in beweging, bromt en piept. Echt precies weet ik het overigens niet, want ik doe mijn ogen dicht en probeer aan iets leuks te denken.
En als ik na een paar minuten iemand hoor binnenkomen en “klaar” roepen, open ik mijn ogen weer. Je voelt er niks van, al komt dat later wel.
Maar nu ben ik nog mijn eigen fitte zelf. Ik wandelde gisteren gewoon met de wandelclub, door de regen zelfs. Nou ja, voor Wonderwoman is dat een peulenschilletje, niet dan? 😉 😉 😉
Ik keek nog even naar de reactie die Ik plaatste maar de spellingscontrole heeft maar in mama veranderd. Af en toe word ik gek van die autocorrectie.
Jij bent sowieso een wonderwoman om ondanks alle gezondheidtroubles gewoon jezelf te blijven en door te gaan. Aftellen mama.
Peulenschilletje, zeker met zo’n beha. Je bent een dappere, Els!!
Geweldig zoals jij het brengt. Heel positief en met humor.
Het zou fijn zijn als het lukt je fitte zelf te blijven en niet al te veel vermoeidheid oploopt door de bestraling. Gelukkig is humor en een nuchtere kijk op de dingen niet weg te halen. We tellen samen met je af.
Met een wonderbra naar de bestraling, eigenlijk krijg ik een glimlach op mijn gezicht, hoe triest het ook is. Met een beetje humor wordt het toch een stuk lichter.
Dat ben je zeker: Wonderwoman! xxx
Ach, het is begonnen. Je hebt er helemaal niks an natuurlijk, maar ik bewonder jouw instelling heel erg. Het is de enige goede manier om dit soort nare dingen tegemoet te treden, maar je moet het wel even kunnen. Jij kan het!! Mét of zonder wonderwomanbra.
De bestralingsmethode doet op zich al denken aan een bionic woman.
Daar mag best een mooie beha bij.
Wonderwoman Els, zeker te weten! Mooi stukje!