Brandgrens

Posted on by

Rotterdam, dat zo zwaar gehavend werd door het bombardement van 14 mei 1940, heeft eigenlijk maar weinig tastbare herinneringen aan die vreselijke dag bewaard. Maar een paar kleine dingen herinneren nog aan wat er toen was. Her en der in de stad liggen lampen tussen de tegels, die de brandgrens markeren. Maar die vallen eigenlijk nauwelijks op.
Toch ontdekte ik laatst een bijzonder monument(je). Geen groots beeldhouwwerk, geen obelisk met inscripties… Nee, een vrij kleine steen, met daarin geëtst de brandgrens en een spreuk van Erasmus “Zoet is de oorlog, totdat je hem proeft.”
Ik vind dat wel passen bij de stad. Niet lullen, maar poetsen. Vooruit, we blijven niet steken in de geschiedenis, maar starten met nieuwe plannen. Zo ontstond van lieverlee de stad zoals wij en vele buitenlanders die nu kennen.
Maar zo nu en dan, heel kort, staan we stil bij die beslissende dag. De dag dat Rotterdam haar hart verloor, ten dode leek opgeschreven. Maar als een fenix is herrezen uit haar as.
Wie binnenkort een rondvaart met de Spido gaat maken, moet ook eens even een stukje de Westerkade over lopen en stilstaan bij deze gedenksteen.
brandgrens

8 thoughts on “Brandgrens”

  2. Inderdaad een bijzonder monument! Apart dat hij op de Westerkade ligt; niet bepaald op de toeristische route. Man en ik hebben op de Veerhaven gewerkt en kennen de buurt goed. Rotterdam…ik kan niet anders dan van haar houden.
    Zo vind ik het bijzonder dat heel het centrum plat is gebombardeerd maar (een gedeelte van) de St. Laurenskerk overeind bleef staan.

  5. Oorlog ontstaat doordat die ouwe gemene volslagen gestoorde kerels, die zelf altijd riant leven en ook zorgen om lekker buiten schot te blijven, niet veel vroeger dood zijn gegaan.

  7. Nee, dat vind ik ook niet. Maar oolog wordt zo verheerlijkt, door generaals en geestelijken, heilig verklaard en daarom trappen jonge mensen er in. Het zuur en bitter krijgen ze vanzelf. Maar als je dat proeft is het te laat…..

  8. Ja, Rotterdam is wel echt een bijzondere stad!. Ik vind die steen, prachtig. Zelfs terwijl ik die Erasmusregel niet helemaal snap. Hoezo ‘Zoet is de oorlog’? Die is nooit zoet

Comments are closed.