Vanavond herdenken we de slachtoffers die vielen in de oorlog. Om acht uur staan we stil bij het leed van al die miljoenen die stierven in de strijd.
Twee minuten lang houden we onze lippen stijf op elkaar, laten we onze gedachten zweven naar wat er is gebeurd en nooit meer herhaald mag worden.
Ik hoop dat die stilte oorverdovend zal zijn.
Gelukkig bleef het stil!
En stil is het gebleven…
I hope so, to!
Nou, ik hou mijn hart vast. Woest ben ik op die gek die daar wil gaan schreeuwen.
Mooie foto bij een tekst waarvan ik zeker weet dat héél veel mensen er zo over denken.
Vredelievende groet,