Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Deze week ga ik terug naar het Eurovisie Songfestival van 1969, waar Louis Neefs dit zong:
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Whow, en dat in een net pak met stropdas. Het lied zegt me niet zoveel meer. Het heeft in ieder geval geen indruk op me gemaakt in die tijd.
Dit lied van hem ken ik niet maar het lied Margrietje des te beter. Het lievelingslied van mijn moeder.
Daar word je vrolijk van. 😊