Monnickendam

Posted on by

Zelf geen foto meer voorhanden, dus een foto van Google van het net geplukt 😉

Toen Leo nog Leootje was, logeerde hij soms bij zijn oom Paul en tante Ali in Monnickendam. Als stads ventje vond hij het er heerlijk, met veel vrijheid, ruimte. Met tijd om te klooien, te vissen, te spelen met zijn even oude nichtje Betty en haar buurmeisje Neelie.
Hij vertelde er vaak over, want het waren heerlijke herinneringen. De WC buiten, de deur met het hartje erin. Slapen op zolder, de grote steile trap op, stiekem luisteren wat er beneden besproken werd, de grote pispot die hij een keer uit zijn handen liet vallen…
En ook als we tante Ali zagen, werden die herinneringen weer opgehaald, aangevuld door schoonmama, schoonpapa en tante zelf. Dan kwamen natuurlijk ook andere medebewoners aan bod. De ouders van Neelie aan de ene kant, de buren aan de andere, met een eigen palingrokerij. Daar waren er meer van in het dorp en dat kon je soms goed ruiken.
En ook de melkboer verderop in de Kerkstraat. Die man die zoveel kinderen had. Tante vertelde dat ze altijd meteen wist wanneer het weer “zo ver” was. Dan droeg de melkvrouw een speciale rok, weet je nog?  Ja,ja, schoonmama herinnerde zich dat ook en samen moesten ze daar dan weer om lachen. Elk jaar raak. Hoeveel kinderen zou die wel gehad hebben?  Dat konden ze zich niet precies herinneren.
Tante, oom en schoonouders zijn al lang overleden, dus de herinneringen vervaagden. Tot afgelopen zaterdag. Want Jeanne van Sjannes Blog schreef over een indrukwekkende begrafenisdienst in Monnickendam. Dat zou toch niet die oude melkboer zijn geweest?
Ik reageerde en vertelde over Leo’s herinneringen. En geloof het of niet, maar het was inderdaad de oude melkboer Tessel die begraven werd. Een heel bijzonder toeval. Jeanne ken ik al lang, maar ontmoette ik pas persoonlijk op de Bloggersbijeenkomst en nu komen we elkaar meteen weer op het wereld-wijde-web tegen.

Al speurend op het www ontdekten Leo en ik ook nog deze site. Voor wie misschien ook herinneringen aan Monnickendam heeft.

12 thoughts on “Monnickendam”

  2. Leuke site over Monnickendam, mooi verhaal ook. Het laat zien hoe klein de wereld eigenlijk is.

  5. Wat een leuk stukje over de melkboer Tessel, ik herinner mij dat nog goed, als mevrouw weer zwanger was, had ze altijd verband/steunkousen om haar benen, ik geloof dat ze 12 kinderen heeft gekregen, misschien heeft ze na onze verhuizing nog meer kinderen gekregen. Heel soms speelden wij met de kinderen , maar dat mocht eigenlijk niet, want wij waren van de openbare school en zij waren katholiek. Ik ben gelijk weer terug in een heerlijke onbezorgde jeugd, vaak met neefjes en nichtje. Heel leuk

  6. Bij het lezen van je mooi geschreven verhaal, Els, kwamen bij mij alle leuke jeugdherinneringen van mijn zomerse logeerpartijen bij mijn tante Ali en oom Paul in Monnickendam vers naar boven. En veel lol beleefd met mijn nichtjes Will en Betty en niet te vergeten Nelie, Betty’s buurmeisje én vriendinnetje, waar ik als achtjarige jongen een beetje verliefd op was 😁. Wat toevallig eigenlijk, Els, dat je van je blog-vriendin dat bericht las over de kinderrijke melkboer Tessel uit de Kerkstraat.

  10. Wat een leuk stukje geschreven Els, De meeste herinneringen deel ik ook, die spannende zolder met een klapraam in de vloer (nodig om meubelen door te kunnen voeren) leuk als je boven aan het spelen was dan kon je naar beneden gluren en stiekem mee luisteren. Van die steile trap ben ik een keer vanaf gevallen, gelukkig alleen wat blauwe plekken. Aan de ene kant van het huis de vriendin van Betty, Nelie en aan de andere zijde de vriendin van Wil, Marion. Ook het geluid van de speeltoren zit nog in mijn gedachten en te denken aan die grote blauwe tram die door de Kerkstraat reed. Inderdaad die geur van gerookte vis, wat een leuke herinneringen.

Comments are closed.