Knotwilgen horen bij Nederland, net als klompen en kaas.
Hier in de buurt staan ze in rijen langs de wandelpaden. Doordat ze geknot worden, krijgen ze hun karakteristieke uiterlijk. En afgelopen tijd is er druk gewerkt om ze weer netjes te ontdoen van hun takken. Klaar om weer nieuwe takken te produceren.
We hebben er hier genoeg en ik blijf ze prachtig vinden. Ze horen in een Hollandse polder.
De oudste kromme en dikke knotwilgen zie ik het liefst.
Een biotoop op zich.
Vrolijke groet,
Oude, kromme knotwilgen. Je kan me er geen groter plezier mee doen. Soms nestelen eenden nog weleens in het hart.
En nu wil ik voorjaar!
Ik vind ze vooral mooi al ze al wat ouder zijn. Het heeft wel wat zo’n oude knoest.
Zo geeft het de weggetjes een paar keer per jaar een totaal andere aanblik!
Ze hebben karakter maar eigenlijk is het vreemd. Bij de meeste bomen is bloei en groei het doel.
Wij hebben er een in de wei achter onze tuin. Elke zoveel jaar zagen/knippen we de dikke takken af, hopelijk wordt het ook ooit zo’n mooie knotwilg als op jouw foto.