Tja, misschien is dit bericht een beetje mosterd na de maaltijd. Want alle andere mede-bloggers hebben er al over geschreven. Hoe leuk het was, hoe gezellig, hoe we onmiddellijk een klik hadden. En van hoe ver we kwamen, uit Zuid-Limburg, Hoorn, Ilpendam, Stolwijk, Delft en Rotterdam.
Een impulsieve reactie bij Emie resulteerde in een gezellige ontmoeting met Marthy , Bettie, Jeanne en Inge in het café in het Centraal Station van Utrecht.
Mijn vrees dat het gesprek na wat inleidende verhalen zou stokken, was totaal ongegrond. Van de eerste minuut af werd het een geanimeerd gesprek. Over bloggen (natuurlijk), en verder over van alles en nog wat. Het voelde als een warm bad. Bettie zei dat ze er vijf nieuwe vriendinnen bij had gekregen en iedereen was het daarmee eens. En het leuke is, dat we eigenlijk (bijna) elke dag bij elkaar op visite komen. We blijven net lang genoeg en komen altijd op de juiste tijd. Want ja, de een kijkt de bloglijst ’s morgens in bed al na, de andere wacht er mee tot na het avondeten. Dat kan gewoon met bloggen. Je hoeft elkaar niet te zien om toch te ontmoeten. Afstand verdwijnt. Maar zo nu en dan elkaar in het echt te ontmoeten, is geweldig. Dus Emie, Marthy, Jeanne, Inge en Bettie, tot volgend jaar!
Leuk stukje, Els. Leve blogland!
Je kent elkaar niet en je kent elkaar tegelijkertijd hartstikke goed. Ik blijf me erover verbazen, hoor. Maar áls je een bloggers in levende lijve ontmoet is het altijd erg vertrouwd en gezellig.
Tot ziens 🙂
Ja, fijn!
Klinkt goed, ik heb er nu vijf gelezen en vijf keer dezelfde foto gezien…
….en tot morgen dan luister ik weer naar jouw muziekkeuze.
Het is duidelijk: zes vrouwen zijn vriendinnen geworden. Leuk dat het een goede dag was. En dat kan zomaar in blogland.