Vorige week vertelde Marthy op haar blog over de reis die ze dit jaar in Italië maakt. Dat bracht zoete herinneringen naar boven. In 1992 ging ik met een groep schildervrienden voor het eerst naar Toscane. We bezochten Florence, Siena, Montepulciano en ik was betoverd door de prachtige natuur van het land.
Na een paar jaar gingen Leo en ik samen naar Italië. En ook Leo was meteen onder de indruk. We huurden een auto en reden op de bonnefooi onze neus achterna. En zo kwamen we terecht in Montalcino. Van daaruit maakten we tochten naar bezienswaardigheden in de omgeving, zoals de “Abbazia di Monte Oliveto Maggiore”. Van buiten en van binnen zeer de moeite waard. En ik herinner me de prachtige zang die bij de trouwdienst uit de kerk klonk. Als ik terugdenk, krijg ik weer kippenvel.
Marthy bezocht de abdij van Sant’Antimo. Ik dacht dat het dezelfde kerk was, maar er blijken daar nog meer juwelen van bouwkunst te zijn.
Ik zou er zo wel weer naar toe willen… Misschien… volgend jaar…?
Net thuis en nu al heimwee, Els.
Mooie herinnering!
Ik zou ook niets liever willen, dan weer eens op vakantie naar Italië, zo’n mooi land!