Via de Bieb las ik op mijn e-reader het boek “Geboren in de jaren 30”. Hierin beschrijft Arthur Kimpen zijn jeugd in het arme mijnwerkersgezin in Tervant (België). Zijn ouders kunnen niet lezen of schrijven, hebben al van jongs af aan heel hard moeten werken en schoolgaan was voor hen niet weggelegd. Maar vader vond dat zijn zoon wél moest leren en dat was helemaal geen straf voor Arthur.
Hij vertelt in korte zinnen zijn verhaal. Alsof hij vertelt aan zijn kleindochter op schoot. Dat vond ik prettig lezen.
Alles komt aan bod, de armoe, de oorlog, het kleine huisje waar ze wonen. Hoe de pastoor en de kerk het leven van de dorpsbewoners bestuurden. Wat er wel mocht, of liever gezegd moést, dat wat vooral niet mocht.
Heel herkenbaar, omdat soortgelijke verhalen ook bij ons thuis verteld werden. Wat leefden de mensen volgens een vast patroon en wat is er veel veranderd.
Een fijn boek om te lezen!
Mij lijkt het juist beklemmend om te lezen. Misschien omdat ik thuis vroeger niets mocht want mijn kleren moesten schoon blijven. Ik mocht en kon er ook niet mezelf zijn. Waarschijnlijk ben ik daar zo dwars van geworden. Het heeft me wel veel doorzettingsvermogen opgeleverd. Het boek laat ik aan me voorbij gaan. Ik ben blij dat jij het met plezier gelezen hebt.
De tijd van mijn ouders… mijn vader is van 1925 en mijn moeder van 1930.
Bedankt voor de tip.