Ineens lees ik een berichtje op Facebook dat er 900 kilo biologische spinazie vernietigd had moeten worden omdat de blaadjes te groot waren.
Dat soort berichten brengen me altijd meteen het verhaal van het vrouwtje van Stavoren in gedachten. De rijke weduwe vroeg een kapitein haar het kostbaarste ter wereld te brengen. Toen hij terug kwam met een lading graan, liet ze die lading overboord kieperen, omdat ze dat niet kostbaar genoeg vond. Toen ze gewaarschuwd werd dat niet te doen, wierp ze haar ring in zee en zei: “Net zo min als ik deze ring ooit terug zien, zal ik aan de bedelstaf geraken”. Maar haar ring kwam terug, opgeslokt door een vis, die voor haar diner bestemd was.
De spinazieteler had gelukkig het benul om die spinazie maar gratis weg te geven, want zomaar zoveel kostelijke groenten wegsmijten is ook nu toch nog zonde. En daar had hij helemaal gelijk in! Binnen de kortste keren was alle spinazie uitgedeeld.
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Ik hoop dat het goed is voor zijn klandizie, maar ik vind het zeker te prijzen wat deze spinazieteler doet!
Doordraaien, we leerden dat het niet anders kon maar het druist tegen je gezond verstand in.Goed dat deze teler het anders aanpakte.
Inderdaad, wat een waanzin, en een goede daad van de teler.
Deze spinazieteler heeft het inderdaad zinnig opgelost. Ik weet nog heel goed dat we in de vorige eeuw vaak langs bergen tomaten en bloemkolen reden, die waren dan ‘doorgedraaid’. Woest werd ik erom. Boeren die de melk gewoon moesten laten weglopen in de gierkelders. Dat waren dan melkplassen. Zoiets gebeurde ook met boter. Ik haat het als er zo omgesprongen wordt met kostbaar eten. Daarvoor is er teveel honger nog in de wereld. Als ik mensen voor de fun zie gooien met eieren, taarten, tomaten en zo….. ik vind het walgelijk.
Wat je zegt: waanzin!!!