Wie denkt er nog na over badderen? Dat is toch zo gewoon. Je stapt onder de douche, of laat het bad vollopen met lekker warm water. Beetje badschuim, een washand, grote handdoek. Het is een luxe die we dagelijks tot ons nemen. Toch was dat niet altijd zo gewoon. Wij hadden vroeger geen aparte douche. We gingen in de teil. In een koude keuken. Het was een beetje behelpen en al die rompslomp haalde je je niet elke dag op de nek.
Eén keer per week mocht ik, meestal op zaterdagmiddag. Ik geloof dat er bij ons thuis wel voor iedereen schoon water genomen werd. Ik zat dus niet in de rommel van anderen.
Mijn vader ging niet in die teil. Hij stapte elke week met schoon ondergoed in een handdoek gerold naar het badhuis.
De rest van de week werd er aan de kraan in de keuken gewassen. En altijd met koud water, want er was ook nog geen geiser. En denk niet dat dit verhaal alleen staat. Ook Leo heeft herinneringen aan zich wassen op zolder, aan een kleine wasbak en met koud water.
Ach ja, tijden veranderen. Zo’n zinken teil brengt nu wat nostalgische gedachten terug. Maar geloof maar niet dat ik mijn luxe badkamer nog wil ruilen. Voor geen goud!
Aan boord ging dat ook zo maar wij waren heel zuinig met water omdat er maar 800 liter in de scheeptank paste. Daar deden wij een maand mee. Nu is het gemiddeld watergebruik per persoon per dag 119 liter.
In dat kleine koude keukentje in die teil. Als het erg koud was stak mijn moeder de twee grote petroleumstellen aan, dat gaf een idee van warmte.
Hier gingen we ook met z’n allen in de teil. En in de zomer buiten….
Die herinneringen zorgen er wel voor dat je extra geniet van je hedendaagse luxe.
Precies zo ging het in onze kindertijd. Behalve de geiser, die hadden we gelukkig wel.