Afgelopen week schreef Bertie een blogje over een (al dan niet) gratis glaasje water in een restaurant. In Nederland doen ze daar vaak moeilijk over, belachelijk moeilijk soms. Moet je een glaasje “bron” water kopen, alleen maar omdat je je pilletje wilt innemen.
In andere landen zijn ze veel soepeler. In Frankrijk komt de ober meteen al met en kan of fles water en glazen aan en ook in Groot Brittannië hebben we dat regelmatig meegemaakt. Zo hoort het natuurlijk ook. Want wat kost zo’n fles uit de kraan nou eigenlijk?
Maar het kan nog beter. Want ook je hond wil zijn dorst wel lessen na een flinke wandeling. En dus zie in Engeland en Wales overal bakken staan met water voor de hond, bij cafés, restaurants. Maar dus ook bij het station. Gewoon, service van de Great Western Railway. Dat is toch heel (dier) vriendelijk? En ze hebben daar niet een een PvdD…… 😉
ik vind het niet gek dat je wat betaalt voor het brengen van het water, het afwassen van de glazen etc, maar het moet wel in verhouding zijn, paar dubbeltjes
Was juist van plan na een ervaring vandaag om er ook over te bloggen.
Als hondenmens vind ik dit water neerzetten natuurlijk heel leuk. Maar als wij ergens in een horecagelegenheid komen met hond(en) dan vind ik iedereen altijd erg lief voor ze, hoor. Er staat een bak met water of ze komen al aanrennen met een bakje alvorens zelfs de menukaart wordt gebracht. Uiteraard moet onze Lola dan meteen braaf onder onze tafel gaan liggen en stil zijn. Ja, óók als er een andere hond in beeld komt. 🙂
Het tarief hier in het zuiden is 70 eurocent per 1000 liter, waar praten we dan over.