Wandelen en meteen een goed doel steunen, dat leken onze wandelclub wel wat. Want als je leven beheerst wordt door je nierdialyse, zou een draagbaar apparaat een uitkomst zijn. Maar ja, daar is geld voor nodig. De Nierstichting organiseert hiervoor op 22 april in Naarden het wandelevenement DE RODE LOPER. Tot zover klopte het.
Maar toen we wat verder gingen kijken op internet, kregen we toch een beetje nare smaak in de mond. Het inschrijfgeld is al behoorlijk aan de prijs. Nou ja, het goede doel, nietwaar? Maar je moet er met de trein of auto heen en ook dat kost een behoorlijk bedrag.
Maar dan werd er ook nog eens gevraagd extra te doneren. Zou een fluitje van een cent zijn, gewoon je laten sponsoren.
En toen keek ik nog eens verder. Er was al zo’n evenement geweest waarbij 630 deelnemers ruim 30.000 euro bij elkaar hadden gebracht. Het gemiddelde sponsorbedrag per persoon was rond de 150 euro. Hè? Ik ben niet zo’n rekenwonder, dus haalde ik mijn zakjapanner er bij en becijferde dat er een bedrag van ruim 90.000 euro moet zijn binnengekomen. Dan kom ik tot de slotsom dat de organisatie van het evenement twee keer zoveel heeft gekost dan het heeft opgebracht. Dat lijkt me toch een beetje uit balans. Inmiddels is de sponsor-lat voor het komende evenement al gelegd op minimaal 180 euro per individuele deelnemer.
Nou heet onze club wel De Ganzepas, maar domme ganzen zijn we niet. We lopen op onze eigen benen, vinden zo’n doel prima, zouden in principe mee willen lopen. Maar betalen voor allerlei nutteloze rimram of blingbling willen we niet. Dat er kosten gemaakt moeten worden, dat snappen we heus wel. Maar maak er geen Hollywood-Oscar-uitreiking van, want dan gaat het echt alle perken te buiten. Nierstichting denk nog eens goed na wat zo’n evenement werkelijk beoogt. Moet het een feestje worden met van alles er op en aan of willen jullie zoveel mogelijk geld op halen voor onderzoek en het realiseren van een draagbaar dialyse-apparaat? Dat laatste heeft toch de hoogste prioriteit? Laat het daar dan zoveel mogelijk aan ten goede komen!
Ooit overwoog ik mee te doen aan de Alpe d’Huzes dat is dit in het kwadraat. Ik word er zo moedeloos van. Eigenlijk doneer ik alleen nog aan de nationale hulpacties. Ik snap wel dat er overhead is maar het moet wel kloppen. Ik vind het wel goed van je dat je erover geschreven hebt alleen dan kunnen er dingen veranderen.
Beste Wendy,
Bedankt dat je weer reageerde, al is me nog steeds niet duidelijk hoe dat zit met die gedoneerde gelden en de uiteindelijke opbrengst.
Ik ben van duidelijkheid. Als er 100.000 euro is opgehaald bij 630 deelnemers, dan is dat gemiddeld (100.000 gedeeld door 630) = afgerond 155 euro. Dat is helder als glas. Maar als ik lees dat de opbrengst ruim 30.000 euro is, vraag ik me af “waar is de rest gebleven?” En daar heb ik nog steeds geen antwoord op gekregen.
Maar goed, het heeft geen zin om te blijven kissebissen. Ik sluit hierbij de discussie.
Aan de Rode Loper zal ik zelf niet deelnemen. Ik wandel toch liever in kleiner verband en heb geen behoefte aan allerlei opleukende elementen en gratis hapjes en drankjes. Uiteraard mag iedereen dat voor zich zelf bepalen.
Ik wens de Nierstichting verder veel succes!
Met vriendelijke groeten,
Els (aka KnutzEls)
Beste Els,
Natuurlijk willen we die uitleg geven. De genoemde sponsorgelden zijn streefbedragen en geen gemiddelde sponsorbedragen per deelnemer. Bovendien is dit is geen verplichting. We weten uit ervaring dat veel mensen zich willen inzetten voor de doelen van de Nierstichting en extra sponsorgelden hiervoor ophalen, individueel of met een team. Dit bedrag vormt het totaal opgehaalde eindbedrag door de deelnemers, waarvan we garanderen dat dit in zijn geheel ten goede komt aan het doel waarvoor wordt gelopen.
Bij de Rode Loper kersteditie, waar het accent van het evenement ook lag op het samen stil staan bij de impact van een nierziekte, was dat €30.000. Bij de Rode Loper editie in april 2016 was dat eindbedrag €93.000. Maar omdat het werven van sponsorgelden geen verplichting betreft, en het bedrag waarmee wordt gerekend een streefbedrag is en geen gemiddelde opbrengst per deelnemer kun je de berekening niet één op één doortrekken naar het aantal deelnemers.
Voor het inschrijfgeld van €19,50 krijgen deelnemers het volgende in retour: een professioneel georganiseerd wandelevenement met gemarkeerde wandelroute door de mooie Gooise natuur en aandacht voor veiligheid, goede verzorging, begeleiding en leuke verrassingen onderweg. Inclusief gratis parkeren, hapje, drankje, fruit en wat lekkers onderweg en afhankelijk van de lengte van de route ook een kopje soep.
De kosten die de organisatie van dit evenement met zich mee brengen worden deels gedekt uit de deelname gelden en uit sponsoring door bedrijven in euro’s of natura. Ook werken we zoveel mogelijk samen met partners, ambassadeurs en vrijwilligers die zich kosteloos inzetten.
De keuze al dan niet deel te nemen aan dit wandelevenement met ludieke elementen en voor het goede doel is natuurlijk een geheel persoonlijke. Wij hopen er met alle deelnemers een leuke en geslaagde wandeldag van te maken. En wensen jullie als wandelclub ook veel wandelplezier tijdens jullie wandelingen.
Toevallig werd ik afgelopen week gebeld door de Nierstichting of ik een donatie wilde doen ten bate van onderzoek. Ik heb uitgelegd dat ik dat al doe aan het reumafonds en het daar bij hou. De jongeman drong niet verder aan, gelukkig, want ik heb geen zin om dat te gaan verdedigen.
Beste Wendy,
Jammer maar ik ben niet bereid om telefonisch met jou of de Nierstichting in discussie te gaan over de opbrengsten van jullie evenementen.
Ik heb de bedragen die ik op internet kan vinden nog eens doorgerekend en kan niet anders dan tot de conclusie komen dat in 2016 het kerstevenement De Rode Loper in totaal ruim 100.000 euro heeft binnengebracht, misschien zelfs ruim 112.000 euro. Maar niet meer dan 31.000 euro wordt als opbrengst genoemd. Nog geen derde deel van het binnengekomen geld dus.
Ik vraag nu aan jou / de Nierstichting uit te leggen wat er fout is aan die berekening. Je krijgt van mij daarvoor alle ruimte op mijn blog of op Facebook, waar mijn bericht ook in alle openheid werd aangekondigd. Zo kunnen mijn lezers zelf hun oordeel bepalen. Zo lastig kan het toch niet zijn om alles zwart op wit te zetten?
De tekst van deze mail zet in zijn totaliteit als antwoord op jouw eerste reactie.
Ik wacht in spanning af.
Met vriendelijke groet,
Els (aka Knutzels)
Wa mij in dit verhaal erg irriteert is dat het sponsorbedag ‘minimaal 180 euro’ is. Dat is toch gek. Dus als jij sponsors zou vinden voor pakweg 50 euro, dan kan dat niet?
Ik merk het vaker: dat de organisatie vaststelt welk bedrag jij moet betalen. Laatst zelfs bij Kika. Dat vind ik zo stom, laat mij dat gewoon zelf bepalen!
Met de organisatie van een wandelevent als de Rode Loper zetten we nieuwe mogelijkheden op om mensen op een interactieve manier te betrekken bij het werk van de Nierstichting en fondsen te werven voor een beter leven voor nierpatiënten. De berekening zoals u meldt in uw blog klopt niet. Het complete sponsorbedrag dat de individuele deelnemers en teams ophalen komt één op één ten goede aan het doel waarvoor wordt gelopen: de draagbare kunstnier. Wij zijn graag bereid u een nadere toelichting te geven over de achtergronden en opzet van dit evenement. Wilt u ons uw contactgegevens sturen in een persoonlijk bericht, dan kunnen wij contact met u opnemen. Bij voorbaat hartelijk dank.
(noot van Knutzels:
ik heb een mail gestuurd, waarop door Wendy geantwoord kon worden. Zij vroeg daarna om mijn telefoonnummer. Maar dat heb ik niet gegeven)
Je doet de Nierstichting vast een groter plezier door gewoon met De Ganzepas te gaan wandelen en dan zelf een bedrag naar eerder genoemde stichting over te maken.
Ik neem aan dat je dit verhaal ook aan de Nierstichting hebt gestuurd? Ik ben geen rekenwonder, maar ik zie wel dat het erg duur – dus te hoge drempel om mee te doen – is.