Binnenkort mogen we weer stemmen. Ook al weet ik nog niet aan wie ik mijn stem zal geven, gaan zal ik in ieder geval!! Want de vrouwen uit de vorige eeuw hebben niet voor niets gestreden voor het vrouwenkiesrecht.
In 1917, dus precies 100 jaar geleden, mochten vrouwen voor het eerst gekozen worden. Ze konden dus in de Tweede Kamer komen, maar meer ook niet. Zelf kiezen mochten vrouwen pas twee jaar later. O,o, wat zal daar door de heren langdurig, uitgebreid en zwaarwichtig over gedebatteerd zijn.

Alle strijd is niet voor niets geweest en daarom ga ik altijd stemmen. Al had mijn moeder daar heel andere gedachten over. Zij vond dat ze geen verstand had van politiek en deed dan ook demonstratief meteen na ontvangst haar stembiljet, ongeopend en onbeschreven, in de stembus. Maar misschien wilde ze ook niet anders stemmen dan mijn vader, maar was ze het toch niet met die keuze eens. Een proteststem in dat geval dus. Wie zal het zeggen? Mijn stem gaat, net als alle andere keren, in ieder geval naar een vrouw. Want die zijn , helaas, nog steeds in de minderheid in politiek Den Haag.

Bewaren