Deze weken kijk ik terug op wat mij vorig jaar rond deze tijd is overkomen.
De moderne medische zorg kent vele mogelijkheden. Zolang je nog niet geopereerd bent, krijg je medicijnen om alles zo rustig en regelmatig als mogelijk te houden. Je wordt constant gemonitord en krijgt medicijnen. ’s Morgens vroeg komt de verpleging met een hele collectie pillen. Groot, klein, rond, langwerpig, wit, geel, roze. Voor je bloeddruk in diverse soorten, het hartritme, vochthuishouding. Ja, ik keek wel wat het was, maar het fijne werd me toch niet helemaal duidelijk. Sommige medicijnen herkende ik wel, andere waren nieuw en de namen zeiden me niks. Dus slikte ik al voor het ontbijt gehoorzaam wel 10 of 11 pillen. En was dat nog niet voldoende, dan kreeg ik iets via het infuus. ’s Avonds kreeg ik gelukkig maar één pil te verstouwen.
Maar gelukkig, sinds ik thuis ben hoef ik niet meer zo veel te slikken. Al is het al met al elke drie maanden toch een flink pakket dat de apotheker me overhandigt 🙁
(wordt vervolgd)
Dat die pillen nou precies weten waar ze voor zijn, vind ik nog altijd bijzonder. Ik heb bij een farmaceutisch bedrijf gewerkt, heb zelfs een drogistenvakdiploma, dus ik weet heus wel hoe het medicijngesproken werkt, maar het blijft me verwonderen.