De strandbeesten van Theo Janssen kende ik al langer door een filmpje dat ik eens zag. Ik had het absoluut heel leuk gevonden hem eens op het strand bezig te zien, maar dat is me nog niet overkomen.
Maar zijn tentoonstelling in het Prinsenhof in Delft bezoeken, dat deden we de laatste week van 2016. Strandweer was het allesbehalve, maar de enorme beesten konden we wel bekijken. En een film bekijken, waarin de kunstenaar liet zien hoe de beesten in de loop der tijd geëvolueerd waren. Hoe hij geleerd heeft, met vallen en opstaan, wat de beste constructie is. Hoe hij uit vrij simpele middelen, elektrobuis, tiewraps en touw, lege petflessen, een bijna levend wezen creëert. Ik blijf dat bijzonder fascinerend vinden.