Soms loop ik in een winkel en verbaas me over wat er allemaal te koop is. Nuttige dingen, maar vooral ook heel veel onnutte zaken. Dingen die je niet echt nodig hebt en waaraan ik dan ook zelden geld uit zal geven. Maar zo nu en dan ga ook ik voor de bijl. Omdat ik iets zie, dat op dat moment heel handig lijkt. En leuk, mooi of grappig. Als de prijs dan niet al te veel gaten in het budget slaat, dan ligt zoiets in mijn mandje voor ik het weet. Zoals dit. Wat het is? Een smartphonelampjeslampenkapje. Een klein (niet groter dan zo’n 5 cm.) siliconen kapje, dat je op je smartphone moet klemmen. Doe je dan het lichtje van je smartphone aan, dan heb je een leeslampje. Nou, als dat niet handig is…….!
Ach welnee, helemaal niet handig. Grappig is het wel en daarom kocht ik het. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten, € 1,95. Maar nu ligt het al weken op mijn nachtkastje zijn onnut te bewijzen. Ik heb tenslotte al jaren een leuk leeslampje op mijn nachtkastje staan, dat met één knop te bedienen is. Veel simpeler en altijd leesklaar 😉
Zoiets kopen zou me kunnen overkomen als ik alleen ben. Niet snel, maar toch…
Met Mart erbij beslist niet want die zegt direct: ‘Wat moet je met die rommel’. En dan moet ik hem gelijk geven. Broodnuchter, die mannen.
Herkenbaar verhaal Els. En wat heeft je nieuwe bloguiterlijk ook een mooi onderschrift!
Ik sta soms ook met iets gadget-achtigs in mijn handen en dan gaat het richting mandje. Maar voordat ik bij de kassa ben heb ik het al weer teruggezet, want ik heb me dan afgevraagd: ‘Word ik hier nu echt gelukkiger van?’ Het antwoord is in 99 procent van de gevallen natuurlijk nee. Maar soms moet je voor 1,95 eens flink uit de band springen, Els 🙂
Hahahahaha!