Tja, of we het wel of niet willen, zo langzamerhand komt de winter er aan. De dagen worden alsmaar frisser en zo nu en dan ligt onze vijver er bevroren bij. Hoor ik ’s morgens de buurman zijn autoruiten krabben en leg ik ’s avonds een warm dekentje op mijn voeteneind. Maar heel erg vind ik het niet. Zeker niet als de zon overdag schijnt en het van dat tintelend weer is. En wie goed kijkt, vind zo nu en dan een cadeautje van moeder antuur. Zoals zaterdagmiddag, toen dit blad in de schaduw zo mooi berijpt was gebleven. 
Je foto is heel mooi.
Ik weetnog niet of ik Stuur…. weer ga opstarten. Het was erg leuk mzar ook wel nogal wat werk. Toch… Het kriebelt wel, maar misschien in een iets andere opzet. Dat instagram is ook een goed idee….. Kweetnogniet…..??… 🙂
Mooie foto inderdaad. Misschien #stuureenfoto op Instagram als Els het thema in haar blog geeft ?
Mooie foto! En over foto gesproken… ga je nog verder met Stuur een foto? Of heb je er helemaal geen zin meer in. Het was wel veel werk…