 |
Er kwam een gloednieuw boek over Annie M.G. Schmidt uit: “Het ABC van Annie MG“. Dat begint met Abeltje en eindigt met Ziezo en alle letters daartussen. Heerlijk om zo’n kille herfstavond mee door te komen en even terug te dromen naar mijn kindertijd.
Want ik begon al heel vroeg met lezen. Dat vond mijn moeder wel prettig, want dan bleef ik binnen en kon ik geen gevaarlijke spelletjes spelen of weglopen…. |
| Ik had al wel wat boekjes gekregen, maar Abeltje was het allereerste echte boek met een verhaal van begin tot eind. Heerlijk, daar lag ik languit voor de haard. Blad na blad verslond ik en alles wat er om mij heen gebeurde, deed er nauwelijks toe. Ook hoorde of zag ik niet veel, want ik was helemaal verdiept in mijn verhaal. Later kwam daar de bieb, waar ik vast klant was en nog ben.
Een liefde voor altijd. Boeken, letters, verhalen, maar ook gedichten. Soms is lezen eventjes wat minder in trek, omdat er ook zo veel op schermpjes te zien en te beleven valt. Maar met een boek op de bank, schemerlamp aan en thee binnen handbereik. Toppunt van geluk! |
 |
Ik begrijp je helemaal, Els. Als jong meisje mocht ik eens bij een tante en oom logeren een dorp verderop. Toen mijn ouders me kwamen halen en vroegen of ik met vermaakt had zei mijn tante dat ik de hele week alleen maar had zitten lezen. Klopte helemaal. Mijn nichtje, een paar jaar ouder dan ik, had boeken die ik van de nonnen die de bibliotheek beheerden nog niet mocht lezen. Er werd in gezoend!!!!
En hier ook. Ik ben vanaf mijn zesde onafgebroken lid van een bieb, al stond die dan wel op heel veel plaatsen. Soms woonde ik nog niet eens ergens en was ik al lid van de plaatselijke bieb. Een dag zonder boek is een dag niet geleefd. In onze familie waren en zijn het nog steeds allemaal zware lezers. Ik sta nog steeds verbaasd als ik merk dat er gezinnen zijn waar geen een boek is en waar niemand iets anders leest dan de krant of internet.
Ja hier ging en gaat dat precies zo!