Vorige week lag er een Duitse brief op de mat. Ik keek er naar en dacht “He bah, weer zo’n loterij. Hoe komen ze toch aan ons adres?” Maar dat was het helemaal niet. Nee, we hadden niets gewonnen, maar wel tijdens onze vakantie een bekeuring wegens te hard rijden opgelopen. Op weg terug naar huis bleek Leo ergens toch nog zo’n 15 kilometer te snel gereden te hebben. Kosten € 20,00, binnen een week te voldoen. En geen mogelijkheid om te ontkennen, want op de begeleidende brief stonden wel drie foto’s: van de auto, een deelopname van de chauffeur (de bijrijder was netjes weggemoffeld) en van het kenteken. Tijd en plaats delict ook pünktlich vermeld. Dus tja, geen ontkomen aan. Het enige wat je doen kunt, nee moet, is keurig het bedrag overmaken, want het IBAN nummer was natuurlijk niet vergeten.
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Welkom, Vlimbouter en Neeltje en bedankt voor jullie commentaar. Hier in Nederland waren we ook voor meer geld het schip ingegaan. Maar in Duitsland zijn ze coulanter. Gelukkig heeft Leo niet veel bekeuringen gehad tot nog toe, terwijl hij toch heel wat kilometers gereden heeft in de afgelopen 50 jaren. Laat het hier ook maar bij blijven…
Dit is vergeleken met Nederland een koopje, Els.
Hallo Els, ik volg je blog sinds kort. Leuk! En inderdaad oeps! Minder leuk!
Die boete valt nog mee, hoor. Bij ons in België had je meteen 75 euro aan je been.
Boetes zijn leuker in Duitsland dan in Nederland qua euri. Maar ze doen het netjes, wij hadden er ook een een aantal jaren geleden. Bijrijder netjes weg, want stel dat je vreemd gaat en je eega ziet de bon en de foto.
Ik vind wel echt dat je een balkje voor Leo’s ogen moet doen hoor. Jij wel weggemoffeld en Leo niet. Hihi, geen stijl.