| Vroeger hadden wij een mini-waterlelie, eerst in een grote zinken teil, later in de vijver. Ze bloeide elk jaar mooier. Maar een strenge winter deed haar de das om. Een nieuwe waterlelie geplant, die het ook niet redde.Vorig jaar werd de vijver vernieuwd, want hij lekte. En daarna zette de tuinman er opnieuw een waterlelie in. Zo’n eerste jaar bloeit ze niet, al kwamen er wel veel bladen. Dit jaar leek het er op dat ze weer iet zou bloeien. Maar kijk, vorige week stond er ineens een flinke knop boven water. Al met al duurde het nog een paar dagen voordat zij haar roze blaadjes ontvouwde. Goed voor een geluksmomentje…. |
 |
Geduld wordt dus beloond, prachtig!
Ik kan me voorstellen dat je daar gelukkig van wordt, Els.
Hier hebben sommige buren ze achter hun huis geplant in de sloot. Ik kano er altijd met een boog om heen om ze niet te beschadigen. Wat een plaatje
Wat mooi!