Vorige week schreef Marthy dat zij dit jaar nou eens vlierbessensiroop heeft gemaakt. Dat zoiets heerlijk is, weet ik wel. Want ik gebruik al een paar jaar de siroop van Ikea of Belvoir. Maar ja, zelfgemaakt is toch het allerlekkerst. Misschien moet ik me daar volgend jaar ook maar eens aan wagen. Vlier genoeg te vinden hier in de omgeving De vlier (klik) is trouwens een heel nuttig gewas, leerden we tijdens het Verborgen tuinen-weekend bij het duurzaamheidsproject. Het hout splintert niet en kan dus goed gebruikt worden. De takken zijn hol en daar kunnen fluitjes van gemaakt worden, voor flierefluiters dus!

Van de bladeren kan je thee zetten, die allerlei kwaaltjes zou bestrijden. De bessen zijn ook eetbaar, al moet je ze wel eerst koken. Dan leveren ze sap, maar wijn kun je er ook van maken.
Wat vliertakjes houden vliegen op afstand. Koetsiers in vroeger tijden maakten daar al gebruik van en vlochten wat takjes in het paardenhoofdstel.
En er wordt beweerd dat Vrouw Holle in een vlier woonde. Daarom wordt aangeraden een vlier niet zo maar om te hakken. Je moet toestemming vragen en netjes je hoed afnemen voordat je begint. Al geloof ik niet dat iedereen zich daar aan houdt 😉