| Ik moet altijd een beetje lachen als ik in de tuin bezig ben, zo’n klein plantje zie dat tussen de stenen uit piept. Het heeft geen handjes of voetjes, maar wel een enorme kracht. Want het groeit tussen alles, hoe klein het randje aarde ook is. Het duwt de stenen weg of maakt gaten in het asfalt. Misschien vinden jullie het wel onkruid, dat verdelgd moet worden. Maar ik heb toch wel bewondering voor zo’n doordouwertje. | Â  |
Soms mag ie nog even blijven staan, al krijgt op den duur mijn “netheidsgevoel” toch wel de overhand 😉 😉 😉
In het begin probeer ik al het onkruid hier nog de baas te blijven maar in de loop van de zomer laat ik dat op sommige plekken gewoon maar los.
Herkenbaar, zo’n tuinierster was ik ook, vroeger toen ik nog een tuin had.