 |
Toen Wieneke schreef over ergernissen en vroeg waar wij ons over ergeren, reageerde ik met “hoeveel ruimte mag ik innemen?”. Want ergeren doe ik me regelmatig aan allerlei dingen. Zoals bijvoorbeeld aan dit: Vorige week stond ik in de supermarkt. Bij een kassa verderop stond een stel met een enorm volle kar. Er achter kwam een mevrouw die slechts 2 flessen wijn in haar handen had. Ze vroeg of zij die eerst even mocht afrekenen. De reactie van het stel verbijsterde me. |
Ze zeiden niet “Natuurlijk, gaat uw gang” of “Sorry, maar wij hebben ongelofelijke haast…..”. Nee, er volgde een stortvloed van onbeschaafde zinnen. En het leken toch zulke keurige mensen. En dan erger ik me groen en geel. Ik weet het, dat moet ik niet doen, het is alle boosheid niet waard. Maar waarom kunnen we nu toch niet gewoon een beetje vriendelijker tegen elkaar zijn?
Komende weken zal ik hier nog wel meer ergernissen melden. Ik erger me overigens niet alleen aan anderen. Ik kan me soms ook ongelofelijk aan mezelf ergeren, maar dit terzijde 😉
Dat stel reageerde onbeschoft.
Overigens hoor je ook niet te vragen of je voor mag. Het is fijn als het je ongevraagd aangeboden wordt, dat wel.
Mijn hoofd ergernis is dat mensen nooit rekening houden met rolstoelgebruikers…. ik kan een hele lijst opschrijven… kost me te veel energie, maar je kunt vast zelf wel een beeld vormen
Onbeschoftheid is zeker om je dood te ergeren. Waarom doen mensen dat toch? Ik heb trouwens ook nog een ergernis te melden. Als wij op bospaden wandelen met de hond, dan kijken wij honderd keer achterom om te zien of er niet een of andere fietser achter ons komt. Je mag best fietsen op die paden, maar roep even ‘hallooo’ of bel eventjes. Dan gaan we snel opzij en houden de hond vast. Gisteren liepen we druk te praten en gelukkig was Lola aangelijnd. Een ouwe kerel op een fiets komt vlak langs mij en ik schrok me een ongeluk, want niks gehoord en niks gezien. Als ik toevallig (er zijn momenteel heel veel plassen) een stapje opzij gedaan zou hebben, dan was het helemaal fout gegaan. Ook voor die man, he?
Dit is ongelooflijk onbeschoft Els, maar probeer het van je af te schudden. Je teveel ergeren is niet goed voor je.
Ha ja hoor, dat is er een!