Afgelopen zondag lag ik in de clinch met een paar halogeenlampjes. Die zitten boven in de boekenkast en het is een crime om ze te vervangen.
Het zijn maar kleine lampjes, ter grootte van een pinda en ze zitten per twee in een blisterverpakking. Die openen is alleen een hele happening. Ik weet dat en let dan ook goed op dat zo’n lampje er niet uitfloept. Maar dan mag je zo’n lampje niet met je blote handen aanraken, dus doe je dat met een tissue. Daarin verdrinkt zo’n pinda natuurlijk. De twee dunne draadpootjes moeten in de piepkleine gaatjes van het armatuur. Maar die kun je niet zien, omdat dat tissuepapier in de weg zit. En natuurlijk sta ik ook nog een een beetje uit balans boven mijn hoofd te prutsen. Grrmph, wat een gedoe! Maar goed het lukte.
Helaas duurde de vreugde nog geen vijf uur. Toen was het lampje al weer geknapt. Het wordt tijd voor iets nieuws, een ledlamp misschien?
Plastic verpakkingen kun je gek genoeg vaak goed openen met een blikopener.
Ik heb geen halogeenlampjes meer in huis ivm het hoge verbruik. Er zijn veel goede ledlampjes evt. op batterijen, zelfklevend, richtbaar etct.
Maar aan de plaats kan ik niks doen … toi toi
Ik heb er in een antieke kast met mijn verzameling rose persglas 8 van die kleine krengen zitten. Dat met de blote hand aanraken heb ik al lang laten varen. Ik werd er stapelgek van om dat gepruts met een tissue of zo te doen. Dan maar minder lang branden, dacht ik. Maar heel gek, ze branden helemaal niet minder lang dan eerst.
verpakkingen openen is een aanslag op je handen… helemaal open door het harde plastic vaak grrr