Vlak voor ik op vakantie ging, bakte ik een groot stuk gevulde speculaas. Ik wilde het meenemen naar Japan als presentje uit Holland. Mijn baksel zag er prachtig uit en rook heerlijk. Maar toen ik het om wilde draaien, gleed het van de schaal. Helemaal in stukken. Helaas, dat kon ik natuurlijk niet meer meenemen. Onze buren lustten wel wat brokstukken en zelf aten we ook noodgedwongen 😉 wat stukken. Gelukkig had ik nog voldoende voorraad amandelpers om diezelfde dag opnieuw te bakken.

De doosjes waarin het verpakt zou worden, had ik al eerder gemaakt en zagen er zo uit. Mijn baksel vergat in in alle consternatie te fotograferen, maar ook het tweede stuk zag er prachtig uit.
En het souvenir viel zeker in de smaak!