Ach ja, als je jong bent heb je zo je eigen ideeën. Over schoenen bijvoorbeeld. Ik wist heel zeker dat ik nooit, nooit van mijn leven van die stevige, makkelijke schoenen zou kopen. Nee, ze moesten vooral mooi, elegant, smal en hooggehakt zijn.  Dat ik er soms hevig pijnlijke voeten in had, nam ik op de koop toe. Totdat lopen een soort van strompelen werd en ik overstag ging en stevige wandelschoenen kocht voor een vakantie met veel wandelen in het vooruitzicht. Nou ja zeg… dat liep lekker. Geen pad te hobbelig, geen weg te modderig, een verademing. En zo ging ik van lieverlee over op de meer robuuste schoenen.

Eerst nog in bescheiden grijs of beige, maar tegenwoordig koop ik ze in pittige kleurtjes. Nee, elegant of fragiel zijn ze niet. Eigenlijk vind ik ze zelfs niet eens mooi, maar wat lopen ze lekker. En dat is nu toch het enige criterium. Dus, de paden op, de lanen in, vooruit met ferme pas!! 😉 😉