Vroeger had ik dan ook nog de indruk dat ik het deed voor de kat z’n viool. Nu helpt Leo veel meer mee en die ziet nu ook wel in dat er nodig weer eens iets moet gebeuren. En ook laat merken dat het er na ons geploeter weer spic en span uitziet.
Is het dan leedvermaak dat ik me verheug om te lezen over andere vrouwen, die duidelijk ook moeite hebben om het huishouden op rolletjes te laten lopen?
Ik lees met plezier de stukjes van Sylvia, Wieke en Aaf die zonder blikken of blozen schrijven over vaat op het aanrecht, onopgemaakte bedden, stapels ongestreken was of zoekgeraakte spullen. En die geen problemen maken als er eens een stofvlok dwarrelt, maar rustig verder lezen of er op uit trekken. Geen voorbeeldige huisvrouwen voor de preciezen onder ons, maar een sloddervos als ik spiegelt zich met plezier aan zo’n gezellig type 😉