Ben ik de enige die vind dat de wereld steeds hufteriger wordt? Het lijkt wel of er steeds minder beleefdheid kan worden opgebracht.
Laatst ging met de tram naar de stad. Toen ik instapte was het nog tamelijk leeg. Dus konden een aantal kleine kinderen (ik schat zo rond de vier jaar) zitten. Maar toen de tram voller liep en er ook oudere mensen instapten, maakten de kinderen geen aanstalten om op te staan. En de moeders bleven rustig doorkletsen. Eén kind stond regelmatig met haar schoentjes op de bank. Ook daar werd niets van gezegd.
Later die dag zag ik dat een man en een vrouw, beiden met een wandelwagen met kind, de metro wilden instappen. De chauffeur van de metro moet dat vanuit zijn cabine kunnen zien. Maar hij sloot gewoon de deuren, waardoor de tweede wandelwagen nog net naar binnen kon worden geduwd, waarna de man zelf bijna klem tussen de deur zat.
Verbeeld ik me dat nou, dat er vroeger meer rekening met elkaar werd gehouden?
Ik denk dat er minder stress en haast was en daardoor meer tijd en gelegenheid om rekening met elkaar te houden. Ik heb dagen dat ik me dooderger aan de vele onbeleefdheden en tegenvallers die ik zie en meemaak. Maar er zijn ook dagen dat ik me verbaas over allerlei kleine attenties in het verkeer, in winkels etc. Soms denk ik wel eens dat ik de ene keer een andere bril op heb als de andere.
Kinderen in de tram, bus, metro is sowieso een probleem… ze worden gelanceerd bij het stoppen en optrekken. Ik hield mijn kinderen destijds zoveel mogelijk op een zitplaats. Met een jaar of 6/7 dan konden ze wel staan en zich vasthouden. Op schoot nemen kon ik ook niet omdat dat te zwaar was.
Ik denk niet dat er echt meer rekening met elkaar werd gehouden, of eigenlijk dat weet ik niet. Maar mensen waren beslist beleefder en werden meer gecontroleerd. Niet zo agressief.