Kijkers van de laatste Zomergasten van 2013 (met Wouter Bos) zullen het gedicht zeker herkennen.
Ik zocht en vond de originele tekst en een mooie vertaling van Ans Bouter. Voor wie het nog niet kende of om nog eens over te lezen:
| The road not taken | Niet ingeslagen |
| Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; |
Een splitsing in een goudgeel woud Helaas kon ik één weg slechts gaan Alleen op pad zijnd en benauwd Keek ik zelfs tot in ’t kreupelhout Om maar de juiste in te slaan |
| Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for the passing there Had worn them really about the same, |
Nam toch die andere, net zo mooi En nu ik hem op waarde schat Deed hij door ’t gras een goede gooi Zo zocht ik naar een warm pleidooi Voor wat ik net gekozen had |
| And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. |
’t Gebladerte op beide lag Er nog niet platgetreden bij Die andere inslaan op een dag Als ik daar nu eens kans toe zag Maar kiezen maakt ons minder vrij |
| I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and I- I took the one less traveled by, And that has made all the difference. |
En later zal ik zeggen dat Nadat ik zuchten heb geslaakt Ik toen die ene weg betrad Het nog niet platgetreden pad En dat dat veel heeft uitgemaakt |
| Robert Frost (1874-1963) | Robert Frost (1874-1963) Vertaling: Ans Bouter |
Iedereen die Engels heeft gestudeerd moet dit ook wel herkennen! In elk geval die laatste twee zinnen. Ik blijf het een mooi gedicht vinden.
Ik vind het origineel het mooist, Engels past beter