| Met een navigatie in de auto hoef je nooit meer op een kaart te kijken. Adres intypen is voldoende. Van hier naar Tallinn, naar Rome, Berlijn, het maakt niet uit. Nooit meer zoeken…. maar ook nooit meer per ongeluk ergens heen gaan en stuiten op iets heel bijzonders. Dat leuke weggetje, die heerlijke taartenwinkel. En ook nooit meer ruzie, omdat net die ene afslag is gemist, de aanduiding niet duidelijk genoeg was of je net even keek naar die gekke agent, met z’n grote armgebaren. Toch mis ik de atlas wel eens. Het had wel wat, zo met je vinger nauwkeurig de weg volgen. En er zijn er meer met heimwee. In de laatste Flow stond er een artikel over en de link naar deze website. Leuk om te zien hoeveel “atlas” er toch nog om ons heen is. En de laatste tijd valt het me op hoeveel landkaarten er als decoratie te zien zijn. Zoals hier, een kartonnen kruk, gevouwen uit een landkaart. |
 |
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Ik heb altijd de kaart erbij. Ik wil weten waar we zijn, en waarom dit de handigste route zou zijn. Soms wijken we dan af. Zo eigenwijs zijn we wel.
Voor de grote routes kun je best zonder navigatie, maar om de weg naar een bepaald adres te vinden, is het ideaal.
Naast de navigatie hanteren wij nog regelmatig een kaart! Zeker in geval van file en afsluitingen.
Ik neem nog altijd beide mee, Mio en echte kaart
Hi Els,
Ik heb nog dozen vol maps en die heb ik ook beplakt met heb met niet meer bruikbare maps. Ik vind het heerlijk om wegen te zoeken en te reizen op de kaart. Ik maak ook gebruik van pc, tomtom en gps maar achteraf sla ik de routes op en loop of reis ze nog eens na.
groetjes,
Dorothé